زماني عاشقي و مي توني ادعا کني که عشقت واقعيه که رهاش کني ...در قفس را باز کني و بذاري پرنده ي قشنگ پروازکنه...ازاد.....ازاد......بذاري اونقدر بره که تو انتهايه اسمان ببينيش....مطمئن باش اگه دلش عاشق باشه و برگشتني باشه.برميگرده..اما.....اما اگر بر نگشت.....بسپارش دست خدا.....بذار انقدر پرواز کنه که به اونجايي که مي خواد برسه...به همان جايي که دله کوچيکش شاد بشه و احساس سعادت کنه....